Początek edukacji przedszkolnej to ważny moment nie tylko dla dziecka, ale i całej rodziny. Aby uczynić ten przejściowy czas jak najmniej stresującym, oferujemy specjalny program adaptacji dostosowany do indywidualnych potrzeb malucha. Zdajemy sobie sprawę, że rodzice często przeżywają ten moment bardziej emocjonalnie niż ich pociechy. Dlatego zapewniamy wsparcie, bazując na naszym bogatym doświadczeniu.

Zapoznaj się z ofertą w Przedszkola Językowego „Świat Odkrywców”.

“Zanim Basia i Jaś przyjdą do przedszkola… “ – czyli kilka wskazówek dla rodziców, jak prawidłowo przeprowadzić adaptację w przedszkolu.

Jako rodzic przyszłego przedszkolaka musisz zdawać sobie sprawę z tego, że nie możesz przebyć drogi rozwojowej za dziecko, bo ono samo musi zdobywać i doskonalić kolejne umiejętności. Im mniej będzie różniło się od swoich kolegów, tym szybciej poczuje się wśród nich pewnie. Będzie dumne z tego, że potrafi to samo, co inni. Twoim zadaniem w tym okresie jest „sensowne” wspomaganie dziecka, a nie wyręczanie go.

Kiedy posłać dziecko do przedszkola?

Każde dziecko jest inne i nie ma jednoznacznego związku między wiekiem dziecka a gotowością przedszkolną, ponieważ bywają też dzieci, które bardzo emocjonalnie przechodzą wejście w edukację szkolną. Wówczas koszty adaptacyjne są dużo większe, gdyż nie ma czasu ze strony nauczycieli na indywidualne podejście do dziecka. Jeśli musisz posłać dziecko do przedszkola, ale masz w związku z tym obawy, nie możesz dać dziecku odczuć, że coś Cię niepokoi. Dziecko bardzo odczuwa emocje rodziców i jest w stanie szybko przejąć je jako własne. Nie pokazujmy dziecku swoich wątpliwości, a adaptacja w przedszkolu przebiegnie spokojnie.

Warto jednak pamiętać, że przedszkole doskonale rozwija dzieci, sprawia, że uczą się pracy w grupie, panować nad emocjami, radzić sobie z pierwszymi nieporozumieniami rówieśniczymi, co zaprocentuje w latach późniejszych, kiedy Twoje dziecko zacznie naukę w szkole. Dlatego też jeśli masz obawy, skontaktuj się z przedszkolem i umów się na zajęcia adaptacyjne, a z pewnością rozwieją się wszystkie Twoje wątpliwości.

Masz wpływ na wybór przedszkola!

Każde realizuje podstawę programową według wytycznych MEN, a mimo to, nie znajdziemy dwóch takich samych przedszkoli. Skorzystaj z okazji gdy są dni otwarte przedszkola i odwiedź przyszłe miejsce, które na kilka lat ma się stać bardzo bliskie Twojemu dziecku. Przejrzyj ofertę zajęć dodatkowych i porównaj ją z preferencjami swoimi jak i dziecka. Pamiętajcie też, że to co dziś, jest największą pasją u Twojego dziecka będzie się zmieniać wraz z jego rozwojem. Popytaj znajomych, może ich pociechy będą najlepszym świadectwem o przyszłym przedszkolu. Nie bój się też otwarcie rozmawiać z dyrekcją przedszkola. Pytaj jeśli masz pytania, bo gdy już podejmiesz decyzję, która po czasie może wydać się Tobie niewłaściwa, wypisanie dziecka będzie wiązało się z kolejnymi ważnymi zmianami w jego życiu.

Od czego zacząć adaptację w przedszkolu?

Rodzicu, na początek zadbaj, by w miłej formie przekazać dziecku informację, że pójdzie do przedszkola. Niech to będzie święto całej rodziny.

Może to być rozmowa, spacer pod budynek przedszkola, wspólne zwiedzanie sal przedszkolnych czy uroczysty podwieczorek, na którym oznajmijcie mu, że wkrótce zostanie przedszkolakiem. Dziecko powinno wówczas usłyszeć, że jest duże, dzielne, potrafi wiele samo zrobić, więc przyszedł czas, by zostało przedszkolakiem. Może otrzymać z tego powodu gratulacje i książeczkę.

Wymyśl bajkę o dzielnym przedszkolaku (Basi/Jasiu), który(a) pójdzie do przedszkola…”. Opowiedz, że spotka tam wielu dobrych kolegów, że będzie się z nimi bawić, a panie – w zastępstwie mamusi – będą się nim opiekowały jak dobre wróżki;

• zadbajcie, by ubranie i obuwie nie sprawiały dziecku kłopotu, np. buty na rzepy i suwaki, spodenki na gumkę w pasie, a podkoszulki i majteczki z wyraźnie określonym przodem, np. aplikacją, obrazkiem; w domu ucz je, jak rozpoznawać przód i tył w częściach garderoby (wszystkie części ubrania powinny się dobrze wkładać, czyli nie mogą być za ciasne, tak by dziecko mogło osiągnąć sukces w obsłudze samego siebie);
• uważaj, by nie wyprzedzać potrzeb dziecka pytaniami, np. „Czy chcesz sikać/jeść/pić?”, „A może nie chcesz już jeść/bawić się?”. W takich sytuacjach musisz wykazywać się cierpliwością, poczekać, aż dziecko samo zasygnalizuje potrzebę, i chwalić je za to;
• staraj się nie karmić dziecko w czasie posiłków, lecz stworzyć miejsce do ich samodzielnego spożywania, aby dziecko mogło nabierać wprawy w posługiwaniu się łyżką, widelcem, kubkiem (niech je posiłek bez dopingu bajki z telewizora, książeczki, zabaw typu „jedna łyżka za mamusię, druga łyżka za babusię…”);
• pozwól mu na samodzielne radzenie sobie w toalecie, by dziecko nauczyło się samo zdejmować i zakładać majteczki, podcierać się, spuszczać wodę, myć ręce; rozmawiaj z nim, tłumacząc, dlaczego ta czynność jest ważna w życiu;
• stwarzaj sytuacje, by zostawało na jakiś czas pod opieką osób niemieszkających na stałe z wami, pamiętaj, że nie możesz zostawać z dzieckiem w przedszkolu (no, może trochę w pierwszych dniach), więc stopniowo wydłużaj czas, który spędza bez Ciebie; zawsze jednak informujcie dziecko, kiedy wrócisz, np.: „kiedy zjesz obiadek u cioci” lub „kiedy skończą się bajki na dobranoc” – w ten sposób nabierze ono pewności, że po nie wracasz, i później będzie spokojnie oczekiwać na Ciebie w przedszkolu;
• zachęcaj, by w Twoim imieniu poprosiło w kiosku o gazetę, poprosiło kolegę w piaskownicy o pozwolenie pobawienia się jego zabawką – w ten sposób nauczy się wyrażania swoich potrzeb, zwracania się do pani w przedszkolu, a także posługiwania się mową. Jeżeli Twoje dziecko używa wyrażeń dźwiękonaśladowczych, np. „eee”, „si”, „tam pisiu”, i w ten sposób sygnalizuje swoje potrzeby fizjologiczne lub inne, staraj się to zmieniać, gdyż trochę czasu minie, zanim nauczycielka zrozumie, czego dziecko się domaga, a to może narazić je na dodatkowy stres, jeżeli np. nie zdąży do toalety;
• zadbaj, by poznawało rówieśników – niech Twoja pociecha bawi się z innymi dziećmi na placu zabaw, chociaż będzie to zabawa „obok siebie”, niech sama podejmuje kontakty, rozwiązuje konflikty spowodowane np. zabraniem zabawki przez inne dziecko, bo o pewnych zachowaniach i regułach obowiązujących w zespole musi się dowiedzieć, zanim wejdzie w grupę przedszkolną;
• staraj się powoli przyzwyczajać dziecko do sprzątania po sobie: zabawek, ubrań, a także do tego, by przestrzegało zawartych z Tobą umów w powyższych sprawach oraz zasad postępowania wobec Ciebie i innych, np. by witało znajomych, mówiło „dziękuję”, nie odchodziło poza wyznaczone miejsce itp.;
• rozmawiaj z dzieckiem o przedszkolu o tym, co w nim zastanie, co będzie robiło, ilu będzie miało kolegów, ile koleżanek, kto będzie się nim opiekował; czytajcie wspólnie książeczkę „Będę przedszkolakiem”, korzystaj z propozycji przedszkoli, by poznać konkretną placówkę, do której dziecko pójdzie;
• chodźcie na spacery w stronę przedszkola, w tym czasie prowadź z dzieckiem rozmowy, tłumacząc, że to będzie jego przedszkole, tu będą jego koledzy, jego panie, tu będzie się bawić w ogrodzie itp.;
• kupuj wspólnie z dzieckiem przedmioty i rzeczy do przedszkola, pozwólcie, by dziecko dokonywało wyboru; jeżeli jakaś rzecz nie spełnia Twoich oczekiwań, wyjaśnij dziecku, dlaczego musicie poszukać innej.

Czy adaptacja w przedszkolu jest gwarancją, że dziecko nie będzie tęsknić?

Niestety nie, bólu rozstania z rodzicami czy dziadkami nie da się uniknąć. Jest to uczucie, które dziecko musi się nauczyć i zaakceptować. Można to dziecku ułatwić.

Zatem rodzicu, jak prawidłowo przeprowadzić adaptację w przedszkolu:

Zadbaj, by wyjście do przedszkola było miłe i spokojne. Niech dziecko nie odczuje pośpiechu i emocji, które zapewne towarzyszą i Tobie.  Jeśli dziecko chce, szczególnie w pierwszych dniach, pozwól mu zabrać ulubioną  przytulankę. Jeśli zadaje pytania ile czasu spędzi w przedszkolu odpowiadajcie  rzetelnie zgodnie z prawdą. Jeżeli Twoje dziecko ma spędzić w przedszkolu przykładowo 6 godzin, nie możesz zostawiając go w przedszkolu, obiecać, że wrócisz za godzinę. Wówczas w Twoim dziecku wzrośnie poczucie lęku, że mimo twoich słów dziecko spędziło w przedszkolu więcej czasu, niż było ustalone. Dotrzymuj danego słowa – zawsze. Jeżeli zauważysz, że dziecko zbyt emocjonalnie reaguje na rozstanie z osobą odprowadzającą, postaraj się aby odprowadzał je ktoś inny, mniej emocjonalnie związany z dzieckiem. 

Niech Cię nie przeraża natłok informacji (zwłaszcza na początku) skierowanych do Ciebie w przedszkolu, powoli je uporządkujesz. Uczciwie udzielaj informacji na temat swojego dziecka (nawyki, braki, choroby itp.) – służą one temu, by wspomagać dziecko, i pozostaną do wyłącznej wiedzy nauczycielek. W naszym przedszkolu każde dziecko traktowane jest z godnością, szacunkiem i w sposób indywidualny. 

Staraj się być partnerem nauczycielek, nie odbieraj informacji problemowych jako skarg na dziecko, lecz jako troskę i podstawę do rozwiązania wszelkich trudności. Załatwienie spraw dotyczących dziecka rozpoczynaj od rozmowy z nauczycielkami, ale nigdy w jego obecności. W naszym przedszkolu zależy nam na stworzeniu  atmosfery zapewniającej poczucie bezpieczeństwa, tak by dziecko czuło się kochane, akceptowane i szczęśliwe.

Respektuj zasady ustalone przez przedszkole. Negowanie i ich wyśmiewanie źle wpływa na wychowanie i emocje dziecka. Jesteśmy partnerami w wychowaniu i edukacji Twojego dziecka.

Licz się ze zniszczeniem zabawki zabranej przez dziecko z domu do przedszkola. Warto aby dziecko miało świadomość takiego zdarzenia i samo podejmowało decyzję o zabieraniu przedmiotów z domu. Przedszkole nie ponosi odpowiedzialności za zniszczenia a jedynie stara się nabyć w dzieciach szacunku do cudzej własności. 

Nie rezygnuj z posyłania dziecka do przedszkola w przypadku kłopotów z adaptacją; powiedzenie „będzie lepiej, jak będzie starsze” może być mylne i spowodować zdecydowanie większe problemy, niż Ci się wydaje. Nigdy nie porównuj pod względem czasu przystosowania się do przedszkola (ani żadnym innym) Twojego dziecka z innymi dziećmi (w tym ze starszym rodzeństwem) i nie lekceważ jego obaw, choćby dla Ciebie były błahe. To moment na rozmowę z nauczycielem, przekazaniem mu Twoich obserwacji i obaw, a następnie znalezienie wspólnie właściwego rozwiązania.

 Bibliografia:

1. Ewa Zielińska, Katarzyna Wróbel „Idziemy do przedszkola”, Bliżej Przedszkola 4.115/2011
2. Regina Dąbrowska „ Zanim Krzyś i Jola wejdą do przedszkola”, Bliżej Przedszkola 5.140/2013
3. Marta Jelonek „Adaptacja do przedszkola…”, Bliżej Przedszkola 5.248/2022
4. Agnieszka Pilichowska „Czas ciężkiej próby, czyli adaptacja dziecka”, Bliżej Przedszkola 6.189/2017